Feng Shui

Feng Shui 风水 betekent letterlijk ‘wind en water’, is een Chinese filosofische geharmoniseerde systeem van het menselijk bestaan met de omgeving.

Feng Shui is een van de vijf Kunsten van de Chinese metafysica, als fysionomie ingedeeld (observatie van de verschijningen door formules en berekeningen). De Feng Shui praktijk bespreekt architectuur in metaforische termen van “onzichtbare krachten” die het heelal, de aarde en de mens samen verbinden.

Feng Shui is een instrument dat wordt gebruikt om te evalueren, te verhelpen en het bevorderen van invloeden die de gezondheid, relaties en welvaart beïnvloeden. De acht trigrammen zijn een integraal aspect van de klassieke Feng Shui, met name hun kosmologische correspondenties, die worden aangetroffen in de I Ching en de Neijing.

Onbewust heeft de omgeving grote invloed op ons welzijn, geluksgevoel en voorspoed. Feng Shui is een hulpmiddel om bewust te worden van deze invloeden. Eenmaal bewust geworden helpt het om betere balans in de omgeving te brengen.

Door middel van Feng Shui wordt de invloed van de omgeving op de mens uitgelegd in termen van spiritualiteit. Door middel van aanpassingen in omgeving is het mogelijk algemene welzijn te beïnvloeden en woning of werkplek te harmoniseren.

De schoonheid van de oude Chinese kijk op het leven is een diepe, geïntegreerde en kosmologische begrip van de drie schatten in het leven: de hemel, de mensheid en de aarde. Gebaseerd op I Ching, Feng Shui zoekt altijd dynamische evenwicht tussen mens en natuur, hij hoort bij acht takken van Tao:  I Ching, het Taoïsme, Feng Shui, Nei Dan, astrologie, acupunctuur, kruidengeneeskunde, Qigong.

Historische ontwikkeling

I Ching (2de eeuw voor Christus)
⇓
Dao Te Jing (6e eeuw voor Christus)
⇓
Taoïsme (770-221 voor Christus)
⇓
Feng Shui (265-420 na Christus)